Asik Syedৰক্ষা বন্ধন, যাক ৰাখী বুলিও কোৱা হয়, সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষত আৰু বিশ্বজুৰি হিন্দু প্ৰব্ৰজনকাৰীসকলৰ মাজত উদযাপিত এক জীপাল আৰু আনন্দময় হিন্দু উৎসৱ। এই বাৰ্ষিক অনুষ্ঠানটোৱে অতি তাৎপৰ্য লাভ কৰে কাৰণ ই ভাই-ভনীৰ মাজত বিশেষকৈ ভাই-ভনীৰ মাজত থকা প্ৰেম আৰু সুৰক্ষাৰ অনন্য বান্ধোনক মহিমামণ্ডিত কৰে। “ৰক্ষবন্ধন” নামটোৰ অৰ্থ হ’ল “ৰক্ষাৰ বান্ধোন,” যিয়ে এই হৃদয়স্পৰ্শী উৎসৱৰ সাৰমৰ্মক সামৰি লৈছে।
উৎপত্তি আৰু কিংবদন্তি:
ৰক্ষাবন্ধনৰ উৎপত্তি বিভিন্ন ঐতিহাসিক আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ পৰাই অনুসন্ধান কৰিব পাৰি। ইয়াৰে অন্যতম বিখ্যাত কিংবদন্তি ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণ আৰু তেওঁৰ ভগ্নী দ্ৰৌপদীক কেন্দ্ৰ কৰিয়েই আবদ্ধ। মহাভাৰতৰ মতে, মহাযুদ্ধৰ সময়ত যেতিয়া দ্ৰৌপদী বিপদত পৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ সুৰক্ষাৰ প্ৰতীক হিচাপে শাৰীৰ এটুকুৰা কৃষ্ণৰ হাতৰ কব্জিত বান্ধিছিল। তাইৰ ইংগিতত চুই ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই তাইক সদায় ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিলে। এই ঘটনাক ৰক্ষাবন্ধন পৰম্পৰাৰ উৎপত্তি বুলি গণ্য কৰা হয়।
আন এক সুপৰিচিত কাহিনী প্ৰাচীন ৰাজপুত ইতিহাসৰ পৰা আহিছে। চিত্তৰৰ বিধৱা ৰাণী ৰাণী কৰ্ণৱতীয়ে মোগল সম্ৰাট হুমায়ুনলৈ ৰাখী পঠিয়াইছিল যেতিয়া তেওঁৰ ৰাজ্যৰ প্ৰতি ভাবুকি আহিছিল। তাইৰ ইংগিতত গভীৰভাৱে আপ্লুত হোৱা হুমায়ুনে লগে লগে তাইৰ সহায়ৰ বাবে লৰালৰিকৈ আগবাঢ়িল।
ৰাখী উদযাপন:
সাধাৰণতে আগষ্ট মাহত পৰে হিন্দু চন্দ্ৰ মাহৰ পূৰ্ণিমাৰ দিনত সুৰক্ষা বন্ধন পালন কৰা হয়। পৰম্পৰাগত গা ধোৱা আৰু নতুন কাপোৰ পিন্ধি উদযাপনৰ আৰম্ভণি হয়। ভগ্নীসকলে ৰাখী প্ৰস্তুত কৰে, যিটো ৰঙীন আৰু সজ্জাগত সূতা, প্ৰায়ে গুটি, শিল আৰু অন্যান্য উপাদানৰে সজোৱা, যিয়ে ভাই-ভনীৰ মাজত থকা পবিত্ৰ বন্ধনক বুজায়।
উদযাপনৰ দিনা ভগ্নীসকলে ভাতৃৰ হাতৰ কব্জিত ৰাখী বান্ধি লয়, তেওঁলোকৰ মংগল আৰু সমৃদ্ধিৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰে। বিনিময়ত ভাই-ভনীসকলে নিজৰ ভনীয়েকসকলক সকলো কষ্টৰ পৰা ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়ে আৰু তেওঁলোকৰ মৰমৰ চিন হিচাপে মৰম, আশীৰ্বাদ আৰু কেতিয়াবা উপহাৰৰ বৰষুণ দিয়ে।
এই শুভ অনুষ্ঠানটো তেজৰ সম্পৰ্কৰ বাহিৰলৈ গৈছে। বহল অৰ্থত সুৰক্ষা বন্ধনে এটা সম্প্ৰদায়ৰ ভিতৰত প্ৰেম আৰু যত্নৰ একত্ৰীকৰণ শক্তিৰ প্ৰতীক। ব্যক্তিয়ে নিজৰ ঘনিষ্ঠ বন্ধু আনকি ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ হাতৰ কব্জিত ৰাখী বান্ধি সাম্প্ৰদায়িক সম্প্ৰীতি শক্তিশালী কৰা দেখাটো অস্বাভাৱিক নহয়।
আৱেগ আৰু তাৎপৰ্য্য:
ৰক্ষা বন্ধন কেৱল আনুষ্ঠানিকভাৱে সূতাৰ বিনিময় কৰাতকৈও অধিক; ই এক আৱেগিক যাত্ৰা যিয়ে স্মৃতিবোৰক সজীৱ কৰি তোলে আৰু পাৰিবাৰিক সম্পৰ্কক শক্তিশালী কৰে। এই উৎসৱে দূৰত্ব বা অন্যান্য পৰিস্থিতিত বিচ্ছিন্ন হ’ব পৰা ভাই-ভনীৰ মাজৰ ব্যৱধান দূৰ কৰি প্ৰেম আৰু নষ্টালজিয়াৰ উদযাপনত পুনৰ একত্ৰিত কৰে।
এই অনন্য উৎসৱে কেৱল ভাই-ভনীৰ মাজৰ বন্ধনক উদযাপন কৰাই নহয়, সুস্থ আৰু সুদৃঢ় সম্পৰ্ক বজাই ৰখাৰ ক্ষেত্ৰত পাৰস্পৰিক সন্মান, প্ৰেম, আৰু সমৰ্থনৰ গুৰুত্বৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। ৰক্ষা বন্ধনে দায়িত্ব আৰু সুৰক্ষাৰ ভাৱনাক লালন-পালন কৰে, ভাই-ভনীসকলক ডাঠ আৰু পাতলৰ মাজেৰে ইজনে সিজনৰ কাষত থিয় হ’বলৈ উৎসাহিত কৰে।
সামৰণিত ক’ব পাৰি যে ৰক্ষা বন্ধন হৈছে ধৰ্ম আৰু সংস্কৃতিৰ সীমা অতিক্ৰম কৰি প্ৰেম আৰু ঐক্যৰ সাৰমৰ্ম প্ৰদৰ্শন কৰা এক উল্লেখযোগ্য উৎসৱ। ইয়াত ভাই-ভনীৰ মাজৰ চিৰন্তন বন্ধন, ইজনে সিজনক ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি আৰু তেওঁলোকক একেলগে বান্ধি ৰখা গভীৰ আৱেগক উদযাপন কৰা হয়।
শুভ দিনটো ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে এই সুন্দৰ উৎসৱৰ বাবে ভাই-ভনীসকলে আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি থকাৰ সময়তে আশা আৰু উত্তেজনাই বতাহ ভৰি পৰে। ৰক্ষা বন্ধনে এটা সোঁৱৰণী হিচাপে কাম কৰে যে প্ৰেম, যত্ন, আৰু সুৰক্ষা হৈছে শক্তিশালী আৰু চিৰস্থায়ী সম্পৰ্কৰ স্তম্ভ, যাৰ ফলত ই চিৰদিনৰ বাবে লালন-পালন আৰু লালন-পালন কৰাৰ এক অনুষ্ঠান।
Asik Syed
Izaz Ahmed
Neha Baruah
Tazrin Jakaria
Madhurjya